Bir adam varmış yaşamış. ne önceki yüzyıldan ne de sonraki yüzyıldanmış. sıkışmış çağdaşlığın ve çaresiz soruların pençesinde hiç tasvip edilmeyen bir hayat sürmekteymiş. Hayatının hayata uygunluğu okadar azmışki; hani şöyle komple bi baksan yaşaması intihar etmek bile sayılabilirmiş.
nikotin bağımlılığı, çok düşünce, tekrar nikotin bağımlılığı daha çok düşünce, daha çok düşünce, daha çok nikotin...
bazı zamanlar olurmuş, hani beyaz bir sayfa açmanın ilham perisiyle beynine giydirildiği ama ne çare. iki farklı adamdan aldığı öğütler hep onu dengesiz ve de kararsız bir hayata yöneltmiş.
bazen romantik olmuşsa da hep sonradan vazgeçmiş. okadar çok vazeçmiş ki sırf buyüzden gitmiş romantik olmuş.
ilişkileride kararsız olmuş bu yüzden.
ama o en çok kendini sevmemiş...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder